R E M

Kýrýk bir kadetral penceresinden bakýyor zangoç
eski bir masaldan çýkýyorum uzun bir apokaliptika çýðlýðýyla
soluðuma karýþan mor oksitten geceye serpilen yaðmur
ve aðrýsýz yazýlmayan þiirler örtüyor son tanrýnýn yüzünü



Islak elleriyle ölmüþ kuþlar alnýmda kurutuyor gökyüzünü
ben mavi diyorum hayat siyah çiziyor tüm meridyeni
orda baðrýyorum en tenha yerinde ömrümün- birinci Temrin
izafi diyorum aslýnda hiçliðime bir sýfat bile bulamadan
Rüyasýnda rüya görmeye baþlar. Þimdi beynindeki kýrýlmalarý dinleyelim



Elini ver bana dedim kaderine bakacaðým aynada lif
bütün düþler koptu inceldiði yerden gece de küf
sarý benizli þiirler geçti sýra sýra-tam acýmýn merkezinde
hep oradaydým yanmýþ haritlarýn, yanlýþ adreslerin, derin köklerin gurbeti
cesetime biat eden igunalar kutsadý göz çukurlarýmý



Ziftle reçineye boyanmýþ þiirler gönderiyorum sana
al giyin aðlasýn Roseyin klawiyesi
yaðmur mutlaktýr bir martýdan öðrendiðim
aðlamaya kurulmuþ kývýrcýk saçlý bulutlarda bilir bunu
yaþama ad verme zamaný ölme diyedir bölünmüþlüðüm
hiç bir peygamber kapýmý çalmadý bu yüzden



Örümceðin beþinci bacaðýna yasladýk baþýmýzý , ikimizde sesizdik
toprak yedik aðladýk güldük sonra seviþtik ayýn altýnda- ikinci Temrin
biraz dað topladýk biraz rüzgar ýsýz þarkýlardan
parçlandýk bölündük daðýldýk toplandýk
kaðýttan maðaralar yaptýk kendimize
yandýk ýslandýk üþüdük sonra
saklandýk bir kitabýn son sayfasýna


Örümceðin dokuzuncu bacaðýna tabidir
bizim hikayemiz...




cc_









Sosyal Medyada Paylaşın: