ýslak düþlerde
takýldý bileklerimize gece
seveceksin dedi yýldýzlar ! adedince
öleceksin dedi ay ! kýrýklarýnda
güneþ yüzüme deðdiði vakitte…
-öldük-
sabahý beklerken
guguk kuþunun ökçesinde
zamaný sardýk üþümesin diye…
gerisi mi ?
gerisi anlatýlacak
dilimin kuvveti yettiðince
sevgi kum tanelerine gömüldükçe
bedeviler ellerimi iþgal ettikçe
dinle…
gözlerimi dikip bedenine
uyumasýn diye
masallar anlattým gülen çehrene
uyandý güneþ
perdelerin dansýndan
çýrpýnýþlarým nafile
yine aðýr geldin sevgili
sol tarafýmýn terazisi
taþýmaz artýk bu gitmeleri
bu yüzden
gitme kal diyemedim sevgili
ýslak topuklu gecenin ertesinde
dizlerime kadar çektim çizmelerimi
ilikledim aralýðýn düðmelerini
uðurluyorum artýk seni
yüreðim sular seller gibi
git ve gel sevgili…
iniltiler sokaðý burasý
tenin tenime gölge ettiðinde
ödemiþtik zaten diyetini
ölgün gözlerimizle
tek gecelik odalarý
üç kuruþluk sevdalarý besliyorduk yürek haznemizde
sen söyle sevgili
ne vakit öldürdün
cesaretimin yýkýlmaz askerlerini
ne vakit kuþattýn þehrimin semalarýný
ne yana baksam
seni anlatýr gökyüzünün buluttan evleri
git ve gel sevgili…
mühim deðil
kimliðindeki esaretin izleri
mühim deðil
siciline iþlenmiþ renklerin körlüðü
git ve gel
sen sadece dön sevgili
sokak lambasýnýn altýna
ateþ böceklerinin koynuna
sen sadece sev sevgili…
gel…
gecelerimi aydýnlýða
sesimi özgürlüðe
ruhumu ruhuna kavuþtur sevgili
sen sadece dön…