GÜZDEN SENFONİ
Pastoral bir þölendir
Altýn sarýsý yapraklar dans eder, düþerken dallardan
Sevdalar safran rengindedir,
Uzun yazýlýr hikayeler sonbaharda.
Kederli yürek kapýlarýný çalar rüzgarlar
Þiddetli ürpertiler esir alýr gülüþleri.
Anlaþýlmaz melodiler yükselir
Ýnsanlarýn yüzlerinden.
Bir savruntudan fazlasýdýr
Güzden tozan havaya…
Anlatýlan masal týlsým ile meþk eder
Alev kanatlara bürünmüþ sevdalar çýkar ortaya
Sabah yeli durmaz yerinde
Akar yol bulduðunda gönüllere…
Þiirler yazýlýr esintiden düþen yapraklara.
Saçlara konar rüzgarlar.
Duygu yüklü serenattýr sonbahar dizelerde.
Hüzünler edeplidir
Hazanýn bilgece yoðuran usta ellerinde…
Altýn iðneler batar bu mevsimde yüreklere
Düþen sarý yapraklar eþliðinde...
Her yerde derin bir heder
Alýp götürür insanlarý naðmeler…
Ýliklere kadar titreyiþtir kuru dallara sarýnan bu bahar
Âþýklarda yiten, çoðalan duygular
Tutunur girdaplara, baþlar…
Boylu boyunca uzanýlýr sevda dolu sonsuza
Kolay olsa da varýlamaz bazen çýkýþa.
Bir kýrýntý kapmak için çýrpýnýr kimisi
Hüznün damlayan zerresinden…
Çabuk geçer kimisinin hevesi meþkten
Son demlere vurgun olanlar derin yaþar bu sýzýyý
Rüzgarla solur ayaz nefesini, tenha yollara.
Döner eller semaya...
Kýþ gürler yukarýdan ben hazýrým gibisinden
Telaþta kalýr sol yanlar.
Üþür gözler…
Kucak arar aþklar...
Sayýklarken kalabalýk coþkularý
Savrulduðu yerden dönemez kimileri
Sonbahar damlalarý koynunda
Karþýlar kýþý insanlar.
Saçak sýz bir duvarda
Islanýr iliklere kadar
Doygun hislerin dokunuþudur ruha
Aðýr aheste bir ahmakýslatanýn altýnda dolaþýr ayaklar
Avare…
Sarýlýr kýþa, boþ bakýþlarla
Yaðmur yaðarken düþer damladan
Dudak kenarýna bir zerre
Buseler dolar ruhuna…
Tebessüm eder
Güzden yansýyan senfoniye…
Mutlulukla…
maide özgüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.