Eylülde bitiyor tüketip günleri
Gelecek ay yükleyip omuzlarýna hasreti
Yine seni iþleyecek içime soðuk mevsimlerde
Eylül gibi..
Çekeceðim ciðerimin en ücra köþelerine
Derin derin
Bir nefes ki yokluðun ürperten cinsten
Ve kokun düþecek yapraklarla birlikte üzerime
Seni düþündürecek rüzgarýn sessiz çýðlýðý
Islýðý gecenin, yokluðunu fýsýldayacak tenime
Üþüdükçe minik ellerinin parmaklarý
Birlikte demlediðimiz akþamlarý anacaðýz
Ýki uzak mesafede
Berbat bir sigara esir alacak senden kalanlarýmý
Ve anadan doðma masum organlarýmý
Hýçkýrýklara boðacak o an ve ben
Dumanlarýna küfürler yaðdýracaðým sigaranýn
Oysa sebebi ‘’sen’’ oluþunu kimse bilmeyecek
Aðzýmý tutup çýkýþýna izin vermediðim hýçkýrýklarýmýn
Tavan arasý naftalin kokusu gibi çoðalacak
Dokundukça batýp duran acýlarým
Ki yine sebebine sahiplik yapacaksýn ‘’sen’’
Dört yanýmda býraktýðýn anýlarýnýn
Tadý damaðýmda kalmýþ zamanlarýn
Belki yýllar sonra ilk kez konuþacak seni
Titrek dudaklarým
Bir sohbet kahvesinde anýlacaksýn
Ya da bir dost muhabbetinde kalacak adýn
Bil ki sevgili tükenecek sancýlarým
Bu belki yarýn
Belki daha da yakýn..