Ýçimde harf harf kaldý sesin
Kýrýk bir ayrýlýðýn melodisi olduk
Dolduk göz pýnarlarýmýzýn bereketinde
Solduk ýslak bir topraðýn köklerinde
Her seferinde durduk, oturduk
Varamadýk mutluluðu kaybettiðimiz
Yolunu bilemediðimiz yerlere..
Gecelerin yüklendiði hasreti bastýrýp
Gündüzleri baþka zamanlara taç ettik
Daðýldýk kendi içimizdeki kimsesizlikte
Boðazýmýza yapýþan yitikliði görmedik
Nefessizdik
Arka arkaya soluklanan insanlar gibi
Aslýnda en fazla yerde biz eksiktik
Ve evet eskittik seviþleri
Bir heyelan oldu mutluluk dehlizlerimizde
Kayýp ayak altýmýzdan
Çatlaklarýna gömdü yüreklerimizi..
Kýsaca;
Böyle bir hikayeye konuk olduk
Ve sevda olduðumuzu sandýk hep
Olamadýk
Biz aslýnda hiç yoktuk..