Bu, rakýma mehtabýný meze yaptýðým,
Bu, rüzgârýnda, teninin kokusuna yandýðým þehirde
Seni çokca mý koyuyorlar kadehlerime,bilmem;
Bir baþka sarhoþ oluveriyorum...
Tedirginse soluklarým, bir ’K’ takýlmýþtýr gýrtlaðýma,
Dilim dolaþýyorsa konuþurken; sarhoþluk halidir,anlarsýn.
Gözlerim dumanlýysa,
Gözkapaklarýmýn ardýna girmiþliðin var; bilirsin...
Ben, kumar masasýnda gibi makasa gelmiþsem;
Aþkta adam satýldýðýný bilmediðimdendir
Ve acýmasýzca boþaltýyorsam þiþeleri;
Aklýma, seni unutmak geldiðindendir!
Ünal Beþkese (1962)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.