SABAHA ÇEYREK KALA

Yolcularýn uðramadýðý saatlerdi
Yeni hanlarýn kapýlarý açýk
Ne yolcu vardý ne de geçen
Açýktý kapýlar ardýna kadar
Karanlýklar adam boyu…

Kuytulara yapýþmýþ salyangozlar
Giremiyor aydýnlýkla rezonansa
Koca feryatlar küçük suskunluklar yaratmýþ gecede
Beli doðrulmuyor zarafet yüklü hoþluklarýn
Her yerden damlýyor karanlýk geceye
Katran gibi isli kara

Avuçlar kapalý, gönüller örtülü
Yürekler kederli, insanlar kibirli.
Herkes derin uykuda…
Hezimettir içlerinde…
Ceplerinde kazandýklarý
Zihinlerinde çakýlý kaybettikleri

Bir yalnýzlýktan bin kalabalýk doðar,
Karanlýk zengin, boþluklar andan üryan
Cirit atar kahramanlýklar
Yalnýzlýða perçinlenen kaç keder iniyordu
Kalemler atlýyordu kâðýtlara bir yazma, yazýlma sevdasý
Yeni dramatik cümlelere eþlik eden edene
Nezaketler fay hattýnda
Ýyiliðe siperli düþler daraðacýnda ipek urganla asýlý
Umutlar yitik bir çýðlýðýn ardýnda saklý.

Kalakalmýþ körpecik bir umut lambada
Lamba söngün, ýþýklar uykuda
Körpecik umut tek baþýna
“geç” diyor polis
“yeþil ýþýk yanýyor, geç karþýya”
Uykuda gecenin elleri
Kör belki de saðýr bir yerleri
Geniþ karýnlý geceler
Baþka türlü hiçliklere gebe
Yorgunluk damlýyor geceden
Bir yerlere sýðýnma çabasý yüreklerde
Sýðýnaklar küflü, kuytular kalabalýk
Týk yok kimsede

Gece engin.
Tütün dumanýndan zifiri akýyor
Bir eli cebinde
Diðeri ile zehri soluyan
Bir adam sokakta…
Üþümüþ…
Ceketine sokuluyor yürüdükçe daha…
Nereye gideceðini bilmez, adressiz
Zaman sabaha çeyrek kala
Kuytular bile zifiri bir nefes soluyor

Sýðamýyor geceyi avuçlarýna alanlar kalýyorlar ayazda
Yürek kapýlarý kapalý
Can evleri sývalý
Baþka hoþluklarýn seyrine dalmýþ kimisi
Asi rüzgârlar düþse de geceye
Baþka fýrtýnalar baþka diyarlardan gelenin yolunu bekler
Bir firar yükselirse de zamanda
Uçamaz devrilir kanatlar
Yol yakýn lakin varýlmazdýr gecede
Bir horoz sesi kucaklar geceyi sýrtýndan
Loþ gecede týrsak adýmlar
Daðýlýr feryat sonlanýr boþluklar
Gölgelerde bir seyr-ü sefer
Gecede yol alma telaþý

Bir trenin acý çýðlýðýyla
Ýner günün ilk ýþýðý
Daðýtýr karanlýklarý
Sarar tüm boþluklarý
Ýner binlerce altýn ýþýk…
Ýncecik…
Saat sabaha bir kala yoktur karartýlar
Boþluklar yýrtýlýr sabahýn narin sevgi dolu ellerinde
Bir telaþ, bir kalabalýk
Sabah gülümser
“Yapacak ne çok þey var”
“Kalkýn” der insanlýða
“Kalkýn, doðun dünyaya…”


maide özgüç
16 Eylül 2013

Sosyal Medyada Paylaşın: