öpücük defterleri

gitsem yok þehrine
satsam gönlümü
içimden geçen masallar
çürütürken ömrümü
bir yangýn sonrasý
küllere dönmüþ yüzümü
güneþe sürsem
ey benden çaldýklarýný
geri vermeyen mevsim
ey hýrsýzý kendimin
dili kopasýca þiir

taþlarýný söküp
arnavut kaldýrýmlarýn
savaþ alanlarýna çevirip
denize bakan yollarýný
ortaköyde bir cami þadýrvaný gibi
güvercinleri alýp koynuna
gidiyorum diyorsun öyle mi
git tabi gitmelisin
kýþa döndürmek için yönümüzü
öldürüver bir kaçýmýzý
nasýlsa kar yaðar örter üstümüzü

saðalttým eski yaralarýmý
cimri ve ihtiyar
üstelik kirli elleriyle
dilime dokunanlarýn
aklýna gelirse diye bekliyorum
cennetle cehennemin ortasýnda
bir öpücük konduracak kadar
dudaklarýmýn arasýna ey sevgili
vaad edilen kýyamet sonrasý gel
iki kaþýmýn ortasýna
vursunlar senin mührünü

þimdi mesafeler ikimiz için
çok tanýdýk çok sevdik
olur olmaz kazalarda bahtýmýzýn
düþe kalka büyüteceðiz sevgimizi
kahve fallarý gibi seyirlik
bir o kadar da þanslý
iki sevgiliden doðmuþ
çocuklarýn diliyle ayrýlýk
attaya gitmek gibi
ister istemez bu yoldan geri
döneceðimiz zamandýr son

oysa bayramlýk kýrmýzý pabuçlarýný
yollara vuruyor bir çocuk
her resimde kýmýldamadan duruyor intikam
paslanýyor demir ve ölümsüz
kýzýl saçlarýný küp küp
altýnla deðiþiyor hayallerim
demem o ki hasrete düþtüðünde
sevgilim de geri dön
önce güneþe sonra ikimize acý
bir aþkýn bitiþi gibidir
sonbaharýn geliþi




Sosyal Medyada Paylaşın: