zaman refakatçisi

henüz söylemeye baþlamadan
eskiyiveriyor kelimelerimiz
pervazlarda tutunamayan
kuþlar gibi halimiz
üþüyenlerle düþenler hep ayný
aþk uzun zamandýr bir eksiðin
tam ve yalýn parçasý

sustun mu kainata inat
kelama kafa tutar
fillerin saltanatýný yýkan karýncalar
durdun mu orada bir baþýna artýk
kimi bulursan onunla gidersin
kulaðýnda o muhteþem ses
ardýna bakma ardýna bakma

bir boþluk kapýsýnda büzüþmüþ
bir baþýna durursun
oysa senin sýrtýn tek hainin ise bir o kadar çok
eylül gelip dikilmeden karþýna
dur sakýn aðlama
aklýnda dar aðaçlarý dar aðaçlarýnda
sallanan ebabil kuþlarý

ayyuka çýkmýþ arzdan
eyvahlarda kaldýk ki nicedir
hak hakikat yok selamsýzlar yurdunda
kaptý kaçtý oynuyor ruhsuzlar
ey hayali seven ayna ey aynanýn
hayalindeki kadim dost
bir yurt bul bana sonsuz olsun

sonra göðsüme bastýrýp ellerimi
yemin olsun dedim
þu deli taylar gibi koþturana seni
gelmeseydin gidiyordum ardýma bile bakmadan
eski bir ahitten alýntý
þu þehadet parmaðýma inat
ölüm erteledim seni








Sosyal Medyada Paylaşın: