“ne vapurlar geçerdi gözlerimizin önünden
ilki senin olsun, arkadan gelen benim dediðimiz …
sonra vazgeçip, bir sandalda beraber kürek çektiðimiz
ne vapurlar geçerdi gözlerimizin önünden
isimlerini bilmediðimiz, hiç görmediðimiz …”
iskele poyrazý desem deðil ,
bulutlar havada sanki baþka bir la comparsita ….
sayamadýk hiç, kaç damlasý düþtü yaðmurun saçlarýmýza
biliyoruz ki attýðýmýz her adýmýn altýnda bir baþka yaprak
soðuktan donmuþ avuç içlerimizde bir uzun çizgi gibi akarak
lodosa estirecekler Ýstanbul’u, içimiz çok tuhaf olacak.
“ne martýlar uçardý baþlarýmýzýn üstünden
bir kanatlarýna iþte biz, diðerlerine aþk dediðimiz...
sarýlýp bulutlarýn kenarýna üzerine güneþler serdiðimiz
ne martýlar geçerdi yüreðimizin içinden
çýðlýklarýný dinlediðimiz, çok sevdiðimiz …”
akþamýn panayýrý desem deðil,
balýklar karaya vurmuþ, lezzet baþka sofralarda ….
umur dýþýnda kalmýþ kedileri, açlýða doyduklarý sokaklarda
gözlerimizin içine alýp öyle seviyoruz, ellerimiz ulaþmasa da
yürekler turfanda, tezgahlar en pahalýya açmýþ çiçeklerini
ellerde güðüm, ince belli sevdalar olmuþ Ýstanbul’un gözleri.
“ne dalgalar geçerdi ayaklarýmýzýn altýndan
yosun yeþiline sen, okyanus mavisine ben dediðimiz ….
alýp elimize bir dal parçasý her damlasýna ayrý þiirler dizdiðimiz
ne dalgalar geçerdi ayaklarýmýzýn altýndan
köpüklerinde seviþtiðimiz, su gibi içtiðimiz ….”
þimdi ayrýlmanýn vakti desem deðil,
biz biliyoruz þehirler nasýl bozulur güneþ doðduðunda ….
ama Ýstanbul olunca baþka yazýlýyor isimler camdaki buharlara
onun için bu ayrýlýklar, merhaba demektir yeni kavuþmalara
haydi vakit tamam, vapur altý lodos, üstü martý, hepsi sen
bir Ýstanbul gecesinde seni baþtan sona yeniden okuyabilsem.
CEVAT ÇEÞTEPE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.