MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KIVILCIMLARI YAKALAMAK
uzungemici

KIVILCIMLARI YAKALAMAK



“rüzgar tanrýsý nefesini tutuyordu ama,
ödenmemiþ hesaplarýn pusulalarý uçuyordu havada.”


çöl sarýsýndan üzerine deniz dökülmüþ þehirlerin ortasýna
bir martý gibi süzülüversem güneþi taþýyan kanatlarýmla
suratýmda dayaktan çýkma bütün izleri vurulmuþluklarýmýn
unutmak senin Ýstanbul ’da kaldýðýný unutulmuþ adlarýnýn.

……. yoksul þair böyle seslenirdi seslenseydi:
“garson, bak buraya çocuðum,
gene tükettik tüm sermayeyi, sýkýþtým satýr aralarýna
unutursam eðer hesabý ödemeyi dün gece de olduðu gibi
sen sakýn tanýma beni, ilk defa görüyormuþ gibi yap sanki”

mazgallarda sýraya girmiþ yaþamdan arta kalan kýlçýklar
biliyorlar ki ölen önce bu þehir, þimdi sýrada bütün aþýklar
iþte gece, mevsimlerimi deðiþtirip yapraklarýmý dökmeden
bir masa altýnda saklanayým, yuvarlanýp mazgala düþmeden.

…… fýsýldardý örtüyü kaldýrýp bir ucundan:
“ sen, benim hiç sevmediðim,
elimdeki resminden eteklerini çeken benim, korkma
þimdi arkaya doðru tara saçlarýný biraz daha alnýný açarak
kurtul dudaklarýný öpen bakýþlarýmdan, gözlerini kaçýrarak”

iç savaþlarýmýn akýllarý burada köþeye sýkýþtýrsa duygularýmý
dayasam sýrtýmý en yakýnýmdaki duvara, uzatsam ayaklarýmý
senden geçsem, varsa sevginin baþka masumiyetini seçsem
sokak köpekleri mesela ne düþünür itlaf ekibinden kaçarken.

……. yoksul þair böyle seslenirdi seslenseydi:
“garson, bak buraya çocuðum,
sen þimdi topla, koy bir torbaya, yaz benim hesabýma
ne kadar kýrýntý varsa sofralardan arta kalan
hepsini sonra öderim, vazgeç tanýmýyormuþ gibi yapmaktan”

……………………..

yoksul þair;
fýrlayýp çýktý birden saklandýðý masanýn altýndan
elinde torbasý, içinde bütün kýrýntýlar sofralardan toplanan
koþmaya baþladý sonsuz sokaklarýn karanlýklarý arasýndan
bir gölge baþýný sallayýp, kovayla su dökerken arkasýndan.
yanýnda ;
beyaz tüylerinin içine saklanmýþ kapkara gözleri
korkarak kaçan ardýndaki itlaf ekibinden, bir sokak köpeði
yeni tutsaklarýna býrakýp tasmalarý, prangalarý, kelepçeleri
kaybolup gittiler gözlerden, beraber çarparken yürekleri.

rüzgar gülü dönüyordu hala ….

CEVAT ÇEÞTEPE
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.