BİR ANLAYABİLSEN

Yýllar öfkesini üzerime salmýþ,
Mevsimler hýncýný alýyor benden.
Umutlarým çýðlar altýnda,
Iþýklarým sönmüþ gözlerimden.
Nasýr baðlamýþ duygularým,
Her þiirde kanatýyorum yeniden.
Köþeme çekildim,
Böyle deðildim eskiden.
Sesiydim kimsesizlerin,gariplerin.
Öfkem kabardý bu gece,
Ýsyanýyým þimdi bütün çaresizliklerin.
Gök Kubbe de inadýna karanlýk.
Ay çýkmýyor bu gece,
Yýldýzlarda ortalýkta görünmüyor.
Þimdi sana hangi dileði nasýl tutacaðým ?
Hangi yýldýza bakýp seni bulacaðým ?
Mah cemalini nasýl izleyeceðim ?
Ayý gökyüzünden söküpte mi gittin ?
Yoksa yýldýzlarý yanýnda mý götürdün ?
Þimdi çið düþmeyecek mi çimenlere ?
Bahar gelmeyecek,
Çiçekler açmayacak mý bir daha ?
Yüzünü yýkadýðýn çeþmede akýp duruyorsun.
Kana kana yudumlayamýyorum .
Yüreðim sana nasýl susamýþ bir bilsen.
Alýþamadým yokluðuna,sensizliðe,
Tahammül sýnýrlarý aþmýþ dünden.
Edebim haddini bir kenara attý.
Sýðamadým odama bu akþam,
Alýp savurdum kendimi dýþarý.
Þehri baþtan sona sis kaplamýþtý..
Sanki b..k varmýþ gibi..
Dayadým baðrýmý,sisleri yara yara geçtim.
Bakmadýðým yer kalmadý, yoktun ..
Sana kýzdým,kendime kýzdým.
Bir bilsen öyle daðýttým ki
Sana ne küfürler ettim.!!
Aslýnda küfretmeyecektim ama,
Etmesem de efkardan geberecektim.
Ne sis kaldý bu þehirde,
Ne bulut gökyüzünde.
Ama sen yine yoktun.
Araya koyduðun uçurumlar tüketiyor umutlarýmý.
Kendimden geçiyor,insanlýktan çýkýyorum.
Öyle bir yer kaplamýþsýn ki bende,
Boþluðunu hiç bir þey doldurmuyor.
Ekmeðimde,aþýmda,hayalimde sen.
Seni nasýl sevdiðimi bir anlayabilsen !!

MEHMET ZAFER

Sosyal Medyada Paylaşın: