SEVMEK KİM SEN KİMSİN
Bitmiþ bir aþk için birbirimizi yormayalým.
Ne seni,ne de beni ulu orta býrakmayalým.
Ben ne kadar suskunsam,
Sen alabildiðine bir o kadar piþkinsin.
Bu iþ dille olmuyor,birbirimizi yormayalým.
Sevmek anladýðýn gibi deðil,
Öyle olmuyor bu iþler.
Sevmek kim,mutluluk kim,sen kimsin!
Baksana,bütün düþlerimiz talan oldu.
Çürüyüp gidiyor için için.
Mutluluk ,çok uzaklarda görünen hayal oldu.
Fýrsatýmýz bile olmadý göz yummak için.
Huzur, daha bize görünmeden kayboldu.
Çok erken kendimi harap etmeye,
Hele sen gibi biri için.
Sandýðýn gibi deðil bu iþler
Sevmek kim,huzur kim,sen kimsin.
Ben yukarý çekmek isterken seni,
Fýrsat kolladýn ayaklara düþmek için.
Deðer verip,seni baþtacý etmek isterken,
Hiçe saydýn kendini.
Bir baktým ki sende bile bitmiþsin.
Gözümden bile kýskanýrdým seni,
Bakýyorum da artýk gözümde bir hiçsin.
Zorlama, olmuyor bu aþk seninle.
Sen ne sevmevi bilirsin,
Ne de sevilmeyi hazmedebilirsin.
Burnunun dikine olmuyor,
Sandýðýn gibi deðil bu iþler.
Sevmek kim,aþk, kim,sen kimsin !!!!
Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.