SANA İHTİYACIM VAR

Söyleyeceklerim vardý sana aslýnda.
Söylemekten çekindiðim,
Ne zaman konuþmaya çalýþsam ,
Kýymýk batmýþçasýna canýmý acýtan.

Yutkundum defalarca ,
Ama bir türlü konuþamadým..
Lal ettim dilimi söyleyeceklerime.
Konuþmaktan korktum,
Anlatmaktan çekindim,
Anlatýrsam kýrýlacaksýn diye
Ödüm koptu her seferinde..
Konuþamadým !!
Sustum!!

Geriye dönüp unutmaya çalýþtýklarým,
Ýnadýna önümde fýr dönerken,
Görmezden geliþlerim fayda vermedi.
Kimse kaderini seçemiyor,
Seçtiði kaderi yaþayamýyor ne yazýk ki...
Yol ayrýmlarýnda yalpalayýp,
Uçurumlara düþmüþlüðüm çoktur,
Dizlerim,ellerim,paramparça olmuþtur her seferinde.

Ömür kýrýntýlarýyla
Aðýr aksak yürütmeye çalýþtýðým bu yürek,
Bu bedene aðýr gelmeye baþladý.
Anlatacaktým sana,
Anlatamadým...
Bir ürperti sardý yine ,sustum,sustum,sustum...
Sustuklarým var,
Yarýnlarýma bent olmuþ,
Yolumu týkayan gerçeklerim var anlatamadýðým.

Þakaðýna namlu deðse,
Gözünü kýrpmayacak bu adam
Sana suskun...
Býrakýp gitmenden korktum !
Bahane bulmandan korktum !
Bahane aramandan korktum !
Ne bileyim korktum iþte,
Korktuðum için sustum...

Þimdi ister gel gir koluma sorgusuz sualsiz,
Ýster çek git býrak beni yüreðinde meteliksiz,
Gel demem asla sana..
Gelseydin görürdün,
Görseydin anlardýn..
Sana ne çok ihtiyacým var !!!!!

Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın: