Hayat Çok Yordu Baba
Biliyor musun baba…
Ben kaç kez sana konuþmaya geldim de, içime akýp gittim
Gözlerimi gözlerine dökerken
Aslýnda bütün yükümü boþaltmak istiyordum da
Yapamýyordum.
Bir þeyler gelip içimi sýkýyor,
Çýkmasý gereken bütün cümleler
Boðazýmda düðümleniyordu.
Yýllarýn yüzünde býraktýðý izleri,
Yaþanmamýþlýklarýný gözbebeklerinde görüyor,
Ciðerlerinde katre katre olan acýlarýna
Bir yük te ben býrakmak istemiyordum.
Nerede yarým kalmýþ bir öykü varsa bana ait
Hayat,her zaman hali vakti yerinde olan yalnýzlýðý yaþattý bana
Konuþmam gereken yerde susmaktan yoruldum
Anlaþýlamamaktan,adam yerine konulmamaktan býktým
Hani “ insanýn en çok sevdikleri belini büker “ derdin ya
Ben boynumu bile büküyorum
Kýrýlmasýnlar diye kaç parça olduðumu bilmiyorum
Söylesene baba,neden yaralar hep kanar da iyileþmez ?
Neden insanýn içini sýzlatan acýlarýn sonu bir türlü gelmez ?
Sen nasýl dayandýn bu kadar sene,bunca acýya ?
Nasýl omuzladýn hayatýn yükünü ?
Onca yoksulluða göðüs gerip,
Her fýrtýnaya karþý nasýl ayakta kaldýn ?
Zaten hayatým boyunca hep sana özendim
Sana imrendim
Þimdi belini büken hayatýn izlerini yüz hatlarýnda gördükçe
Verdiðin onca emeðe raðmen ,
Bir baltaya sap olamamanýn utancýný yaþýyorum.
Hakkýný helal et baba ..
“Ýnsan gördükçe yaþar,yaþarken öðrenir” derdin ya
Galiba ben o dediðin zamaný hep yaþýyorum
Ama hayatý bir türlü anlamýyorum baba.
Uðruna can vereceklerim canýmý yakýyor,
Bu yorgun bedeni bir yere sýðdýramýyorum.
Ne yüreðimi serinletecek bir nefes
Ne yön tayin edecek bir el var
Yola çýktýðýn herkes bir þekilde yarým býrakýyor baba
Yolun sonuna varana kadar
Kaç hançer yarasý birikiyor sýrtýmda
Kaç dil yarasý baðrýmý delip geçiyor sayamýyorum baba
Ne gidecek yerim var, ne sýðýnacak bir siperim
Bir sýðýntý gibi muamele görmekten býktým
Boyum kadar çocuklarým varken çocuk gibi azarlanmaktan yoruldum artýk
Ýçtiðim çay bile boðazýma diziliyor
Ne halde olduðum kimsenin umurunda olmuyor baba...
Alýp baþýmý gidesim var buralardan
Gidip bir daha dönmek istemiyorum.
Kahýr dolu bir ömrü tükettiðim bu kentin sokaklarýnda
Ayak izlerim silinsin istiyorum.
Anýlmasýn adým bir daha
Hep ayný acýlar içimi yakmasýn istiyorum
Bir sonsuza yazýlsýn adým
“Öldü” denilsin.
Beni sorduklarýnda
Ýçimdeki kýyametten bahset
Yaþadýklarý aðustosta ilikleri dondurur de.
Ben gittiðimde hiç kimseye yâr olmadýðýmý da söyle
Ne eþten yana,ne dosttan yana bir hayýr görmediðimi
Ayný kaný taþýdýðým insanlarýn damarlarýmdaki kaný bile
Bana çok gördüklerini söyle baba...
Ardýmdan yaþ döktüklerinde
Yaþlarýný boðazlarýna diz, yanlarýna kalmasýn baba...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.