SANA DEĞİL YOKLUĞUNA

Avuçlarýma býrakýp gittiðin yokluðunun ,
þifasý yok...
Dibine kadar batýp çýkacaðým iþte ,
çaresi yok...

Ah eylül ! nasýl da benziyor güneþinin sýcaklýðý ,
dudaðýmdaki tebessümün sahteliðine ,
sýcacýk belki ilk bakýþta ama ,
yazýk ki ýsýtasý yok...

Böyle de yaþanmaz ki demiyorum ,
bal gibi yaþanýyor çünki...
Sarsýla savrula devrile döküle ,
götürüyor insan biþeyleri de ,
hergece þu boðazýma, yumruk olup oturmayýversen...

Eðrisi doðrusu yok bu yokluðun ,
yaþamýmýn ortasýnda direk misali ,
tüm yaþanmýþlýklarým ,yaþayacaklarým ,
bu yokluðun etrafýndan dolanarak bitiyor ve baþlýyor...
Ortada olan sen ve senin yokluðuna duyduðum ,
özlem, keder, acý, hýnç,
sen nedersen de iþte !

Sitem de deðil ha bu satýrlar ,
bir gün okursan þayet .
Yüreðim biraz sesli düþünmüþ üzerine alýnma ,
satýrlara da koymasam bu yokluðu ,
sanýyorum taþýp döküleceksin avuçlarýmdan...

Seviyorum be adam ! sensizliðini ,
bu yokluðun yoksunluðunu hoyratça paylaþtýðým ,
satýrlarý...

Ve ardýndan döktüðüm temmuz sýcaðý gözyaþlarýmý...







Sosyal Medyada Paylaşın: