Eylül den korkarým ben, sararan yapraklar gibi,
Düþüp gitmekten gönlünden.
Ruhuma üflenen o sarý duygular, ayrýlýk fýsýldar usulca,
Ilýktýr aslýnda sanki birþeyler, ama farklý.
Eylül geceleri gibi hüzünlü bir soðuk, yüreðindeki
Yaz sýcaðý deðil duygularýn, belki eylülden
Eylül ya, soðuyacak herþey bana dair þimdi sende..
Yavaþ yavaþ buz tutacak kimbilir,
Kimbilir, sakladýðýn güneþ bir daha hiç çýkmayacak,
Kapatýp kilitlediðin mahseninden...
Yazdan kalanlarý süpürmek mi kaldý bana, ne dersin?
Bir sandýða koyup anýlarýmý, gitmek zamaný mý?
Ah Eylül, neler yaptýn bak, geldin de sarý bakýþlarýnla.
Elimde, gönlünden topladýðým gelinciklerim var,
Bir demet yazdan kalma...
Ve
Önümde uzun kýþ geceleri...
Bir yol ayrýmýndayým þimdi,
Senden gidiþlerdemi, yoksa sende kalýþlardamýyým,
Ýnan birtanem, BÝLMÝYORUM....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.