Ay ýþýðýndaydýk
Yýldýzlarý kovalardýk, güneþle
Bazen de( ayaklarýný) kaydýrýrdýk…
—sýrf sana inat
Denizi bulutlarla örterdik
Yakamozu unutturmak için…
Gececiydik!
Oysa güneþti her þey
Ay’da, yýldýz’da
Ve hatta denizde ki yakamoz da
Yani hepsi…
Güneþti!
Sýcaktý gündüzleri,
Geceleri de ay’la, yýldýz’la
Yansýrdý ki-her þeydi
Severdi bizi…
(e nede olsa senin güzel yüzünü görmemi saðlayandý)
Çok sonralarý öðrendim
Her þey yansýmaymýþ…
Güneþ yoksa;
Her þey herzeymiþ…
(þimdi çok uzaðým güneþten)
Yanýldým!
(yýldýzla kayarken)
Emre onbey