Hayat, kýyýmlarla parsellere bölünen ufacýk bir ovadýr yüreðimize Kekre yaþlar biriktirdikçe, kangren yazgý büyüttüðümüz gönlümüzde Sevginin mor çatýlý göðü altýnda bir kadýn fal açar bana gecelerde Gözleri iklimler gibidir, susar tutkuyla öpmek istediðim vakitlerde Arada uzaktaki çocuklarýn kahkahalarý duyulur, aðlarým kendi içimde Yaðmur kokusu dolar penceremden içeri, hüzünlerim biter eylülde Kanatlý bir atýn yelelerine tutunarak uçarým çok uzaklardaki sevilere Islak bir ormanýn sessizliðini içer ruhum, geçitler ararým yüreðimde
Sorarsýn durmadan; ‘Daha kaç ayrýlýklara yenik düþecek bu yürek’!. Kendi kilidini açamaz iken aþk, sabýrla ovulan ömürleri biz tüketerek Kanlý bir pastil ömür hayat, baðýþlanmaz anlarýn faylarýný kemirerek Hazanlarýn rotasý niteliksizdir gülüm, daðlar bu yüzden öksüzdür Dirliksiz hüzünlerin elvedalarý maðrurdur, ölümün yoldaþý sýrmýþ Düþlerin sýnýrýný yürek belirler, serüvenler bu yüzden kýsa sürer.
Yýrtýk anlarýn engin derinliðinde ara beni, nesnenin derin yarasýdýr aþk Sözün musallasýna yatýr bir gün bedenimi, kaygýyý böler iken yaþamak Hangi boþlukta arýyorsun ah yüreðimi, sularýn gizemindedir yar hayat Hoyrat bakýþlarýnýn ufuk çizgilerindeyim, derin kuyularda tek hakikat Kýrýk faylarla donatma sevginin sofrasýný, yaðmurla zýt kardeþtir barikat Aþk terli bir gömlek gibidir tende, bir gün yüreðimize de takarlar kanat.
Selahattin YETGÝN Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.