gözlerimden boşalan ıslak sözcükler.

bir akþam alacasý düþerken
gözlerimin içine
hüzünleniyor /du yüreðim ,
ve hüzünlenirken nemleniyordu
bütün sözcükler
gözlerimden düþen saðanaklarla.


þimdi bu saðanak yaðmurlarýn altýnda ýslanýyorum her akþam
her damlasý týpký sözcükler gibi seni ve anýlarýmýzý anýmsatýrken
nemlenen dudaklarýmdan çýkardýðý buðunun içine
üþüyen parmaklarýmla adýný yazýyorum
yazarken her harfine
sonsuz bir keder ve hýçkýrýkla aðlýyorum


aðlarken hýçkýrýklarýn içinden
derin bir özlem derin bir hasretlik boþalýyor sanki üzerime
ve sýrýlsýklam oluyordu yüreðimin içindeki bütün sözcükler
ve ýslak sözcüklerden dudaklarýma dökülen masum cümlelerle
teselli vuruyorum kederler/ ime
teselli ediyorum yokluðunu
teselli ediyorum anýlarýmýzý
bazen de bir isyan
þiddetli bir gök gürültüsü boþalýyor
bu sözcüklerin içinden


kader diyorum biz mi çizdik seni yoksa
bu dramada senaryosu
önceden hazýrlanmýþ birer oyuncumuyuz..


eðer oyucu isek oynamaya hiç gerek yoktu
çünkü her akþam tel tel dökülüyorum.....

Diyarbakýr/aðustos 2013

Sosyal Medyada Paylaşın: