GÖKYÜZÜ MAVİ KELEBEK

Ýsyanýmýn dilindeki söven küfürbaz gibi
Ben beni bulamayan kayýp bir oyuncaðým
Ellerinde büyüyorum uzaklardaki aþkýn
Gözlerime sarýyorum solgun nergislerini



Gökyüzü mavi kelebek uçuyor saçlarýmda
Duruyorum, meçhul ömrün daha çok baþlarýnda
Ayaklarým gitmiyor, küstüðü ne çok yol var
Yollarýmý kesiyor aný yüklü kamyonlar



Kalbimin üzerinde tonlarýn aðýrlýðý
Ruhumun kaybettiði umudu bulmalýyým
Çekmeliyim içime derin bir nefes, Onu
Gökyüzü mavi kelebek ona dokunmalýyým




Renklerin az öteye ittiði mavi, benim
Benim tüm mavilerle seviþen çýlgýn yürek
Gözlerime sevdanýn resmini çizmiþ hayat
Kaþlarým anlatýyor çektiðim herþeyi, bak !




Yanaklarýma gamzeler gülmem için verilmiþ
Güldüðünde çiçek olup açýlýrsýn denilmiþ
Þimdi ölü gamzeler saklanýr yanaklarda
Bunun feryatlarýný dinlersin dudaklarda




Gökyüzü mavi kelebek kollarý gökkuþaðý
Renkleriyle sever seni, ton ton mavileriyle
Gözlerinden yaþ akar, ayrýlýðýn sancýsý
Avucundaki zamanýn gitmeye kýpýrtýsý




Kanatlarýndan tutar, kaderdir faniliðin
Yirmi dört saat sonra silinir maviliðin
Üzülme kalmayacak bu dünyada tek bir can
Gönüllerin topraðýnda, mezarýn olur senin..

Sosyal Medyada Paylaşın: