Tuttum aklýmýn iplerini, Salývermekten vazgeçtim. Kopmasýný ummazken, Kesmek bir makasla; Böyle bir þeyin olacaðýný, Hiç düþünmedim. Keþke salývermekten vazgeçmeseydim…
Yarýna býrakmadýðým hayallerimin, Gerçekten uzak olmasýný, Hiç düþünmedim. Ya da yakýn… Yarýnlar gösterecek bunu bana, Yarýnlar…eminim.
Yarýnlarda mutluluk, Gizli midir bilemedim. Bir sýr olsun, Açýða çýksýn da, göreyim. Gerçekleþsin hayallerim… Lakin aldýðým her nefes boþa. Yarýnlarda sevincim…
Umudum, mutluluðum… Neþem, sevincim… Yaþama kaynaðým, her þeyim… Yarýnlarda, bilmekteyim. Dilerim, hayallerim gibidir yarýnlar; Ve, yarýnlar gibidir hayal ettiklerim… Sosyal Medyada Paylaşın:
Kübrayıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.