Hazýrým kendimdeki ‘ben’i keþfetmeye, Yaþadýkça hayallerim peþimde, Devam koþmaya, duraklamaksýzýn; Durmadan daima usanmaksýnýz, Hazýrým kaderin efendisi olmaya. Hazýrým içimdeki senle savaþmaya. Ne de olsa; Karþý koymayý öðreneli çok oldu hayata…
Pembe gözlüklerimi çýkardým, Hazýrým bu yolda yürümeye daima… Zamaný daraltmaktan vazgeçtim, Sýðdýrmaya çalýþmayacaðým o saatin kýrýk camýna. Bundan sonra… Deðiþmek söz konusu olmayacak; Dünün yanlýþlarýný, yarýnýn doðrularýna…
Hazýrým hayallerimin gerçeklerini inþa etmeye. Bir tutam kararlýlýk, biraz da azimle. Ve hazýrým sadece kendime benzemeye… Hazýrým baþarmaya çalýþmak için tüm güçlüklere… Bütün benliðimle, bütün emeðimle; Hazýrým hayallerimin uðruna her þeyi feda etmeye…
Bütün imkansýzlýklara inat, Bütün mazeretlere rest çekeceðim. Sadece gerçeklerin büyüsü kalacak içimde. Ben, tadacaðým mutluluktan. Hazýr olacak o an gözlerim; Sevinçten de olsa bir iki damlaya… Ve hazýrým, Ýþte tam þu anda! … Sosyal Medyada Paylaşın:
Kübrayıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.