SABAHIN YELİ
Býrak ellerine yapýþýp seni inciten kederleri
Fýrlat at!
Ortalýk yerden akýp giden bu þeyleri…
Bir ýslýkla savur, aðzýndan çýkan dramatik heceleri.
Baðýr uzak diyarlara…
Haykýr!
En koyu karanlýklara…
Aðla! Kaybolmuþ anýlara…
Sýðýn bulduðun kuytulara…
Kendi sarhoþ kelimelerin ayyuka çýkýp
Kavuþsun bir çýrpýda Leyla’ya.
Kederden küpeleri takma artýk kulaklarýna
Alma karanlýklarý kuytularýna.
Söz geçmeyen bir cerihadan kopart bir damla kýymýðý
Batýr en hassas yerine…
Solu! Zamandan bir nefesi.
Bir hýþýmla karþýla önüne çekilen setleri
Gör, sevgiden bulutlara çarpan, engelleri…
sana dokunan havayý al ciðerlerine.
Çek ruhuna oradan da, yüreðinin en derinine.
Ýzleri takip et!
Yürü gidebildiðince…
Kimsenin gelmesine aldýrýþ etme.
Kendi ay ýþýðýnýn parýltýsý düþtüðünde yürüdüðün yollara,
Ayak izlerinde mucizeler sabahlasýn,
Gölgeler eteðinde aðlasýn, dönerlerken akþama…
Bir solukluk yaþam baðýþlansýn dileksiz onlara da…
Arsýz gülüþler sükût etsin.
Gülümseyiþler dolsun suretlerden aðýzlara.
Gerilmiþ kanatlar çýkarsa ansýzca beklenmeyen yollara
Belki bir melektir bekleyen seni orada…
Bir gözyaþýna sýðdýr ummanýný.
Al koy avuçlarýnýn arasýna.
Feryatlar, figan içinde aðlasýn
Bir ilahi melodi yükselsin, göðün yüce yerine.
Dinle sana fýsýldayan meleðin ilahisini.
Tut nefesini çýt çýkarma, yudumla senfoniyi…
Düþsün býrak damlalar gözlerinden içeri.
Belki kucaklarsýn böylece gerçeði…
Sýyýr zamanýn yüzünden görünmeyen peçeyi.
Yalýn ve saf bir niyetle bak ta en içeriye.
Örtüsüz bir selamlaþmanýn hasý dolsun, yüreðinin en zarif teline…
Sök at iþe yaramayan kederleri
Sevdalara uzat ellerini, sevgilerle perçinle yüreðinin penceresini.
Uzat onlarca heceyi tek nefeste, baþka bir yaþantýnýn üzerine.
Aksýn sevgiye dair tüm cümleler, acýtmadan tek kiþiyi.
Ellerinle topla sabah ayazýnda yapraða düþen çiðleri.
Billurdan kahkahalar doldur meþk-in kadehine
Yudum, yudum deðil; bir hamlede iç, kadehten süzülen maiyi…
Hadi artýk sarýl, önünde uzayan sonsuza.
Al koynuna!
Savrul onunla.
Vurma, artýk bunlarý kalem ile bir hesaba…
Bir ilkin son cümlesi, süzülürken yabancý dudaklardan
Hikayenin sonuna ilk cümleyi koyuver, hiç sorgusuz sualsiz…
Karþýla sabahý, akþam giderken sessiz.
Kahkahalar dökülsün þimdi
Þeftali kokulu dallarýn esintisiyle sabaha…
Günaydýnlar atlasýn dallardan bu defa, dudaklara…
Bir daha… Bir daha…
maide özgüç.
19 Aðustos 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.