SEVGİ SENİN NEYİNE BE OĞLUM

Ýþkence altýnda her gün her gece,
Ölümlerden ölüm dileyen esir gibisin !
Bitmeyen acýlar içinde,
Gün be gün tazelenir ,kanar yaralarýn be oðlum.
Yaþamadan buruþmuþ,
Müsvedde kaðýt artýk hayallerin.
Yarasýna kurt düþmüþ yatalak hasta þimdi ömrün.
Mutluluktan kaç damla gözyaþýn birikti avuçlarýnda ?
Kaç kez vakitsiz güldün þu hayatta ?
Say bakalým ,say sayabilirsen.
Kaç huzurlu günün var elde kalan ?
Görmüþlüðün oldu mu hiç ömründe?
Bu kaçýncý gecedir böyle uykusuz sabahlýyorsun.
Her günü kendine zindan ediyorsun.
Yetmedi mi bir vefasýz uðruna ýslatýp kirpiklerini,
Her gece katran katran akýp gittiðin?
Hiç kurumaz mý pýnarlarýn..!!
Dur nedir bilmez misin !
Ey yoksul yüreðim !
Öksüz gözlerim !!
Etmeyin bana bu cefayý..
Aklým uçtu uçacak.
O vefasýzdan baþka hayal bilmez misin!!
Boþuna gözleme kapýyý ,pencereyi.
Çek silüetini o ýssýz sokaklardan.
Býrak kaldýrýmlar özgürlüðünü yaþasýn.
Býrak ta sokaklarý bulutlar ýslatsýn.
Yetmedi mi her köþede sigara söndürdüðün?
Yetmedi mi her duvarda yumruk izleri býraktýðýn?
Býrak artýk gönlüm ,býrak !!
Olduðu gibi býrak .
Olmuyor iþte ..
Olmuyor..olmuyor …
Ne yapsan da olmuyor.
Damarlarýna iþlemiþ bir kere vefasýzlýk.
Çekip alamazsýn içinden.
Gücün yetmez be yetmez..
Ne feryadýný duyar,ne sesine ses verir.
Ne ýzdýraplarýný bilir,ne de çektiðin hasreti.
Boþuna törpüleyip durma be þu ömrü.
Nasýl olsa bir köþede yýðýlýp kalacaksýn.
Üç beþ gün anýlacak,
Sonra sahipsiz mezar olacaksýn.
Yetmedi mi bu kadar sahipsizliðin,
Bu kadar acizliðin,
Yoksul doðdun sen oðlum,yoksul !!
Neyin vardý ki doðarken ,þimdi sevgiye sulandýn.
Ne haddine be oðlum ,ne haddine !
Tuttuðun hangi dal elinde kalmadý ki.
Baþýna vardýðýn hangi pýnar kurumadý ki.
Okyanuslarý mý kurutacaksýn be ahmak !
Çekil artýk köþene,çekil !!
Çekil de çürüyen ciðerlerin nefes alsýn.
Sevgi senin neyine be oðlum!
Sen daha bir kuru ekmeðe muhtaçsýn !!!!

Mehmet Zafer

Sosyal Medyada Paylaşın: