Karanlýk Gecelerde çarpýklar içinde Gördüðüm düþler Tebessüm ve hýçkýrýklara Karýþmýþ Çatýk Çehrem gül yüzünle avunmuþ Öfkeler ninnilerle diner Nisan yaðmurlarý gibi tertemiz Pýrýl pýrýl bir yürek yok artýk Yaþamak için çok geç Zifiri karanlýkta yol aldým bile Yalnýz yolcuyum ben Arama beni anlamadýktan sonra Beni bulmak imkânsýz artýk Yalnýz yolcuyum rota’sýz Karanlýklar menzilim süresiz artýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.