Bedenimde öyle yaralar var ki Anl/atýlmasý imkânsýz Ben var ya aþkým ben Kahramanýndým senin kusursuz Bedenimdeki yaraya hikâyeler y/azar Büyürdüm gözünde hayalinde Büyür yaram sustukça içimde usul usul Ya hýrsýz kovalar dü/þerdim ya da Yada yara alýr yangýndan kurtarýrdým Neticede kahramanýndým ya senin Meþhur yaram sayesinde Ne vakit þahit oldu aynalar Sýrrý çözüldü yaralarýmýn Ýçimdeki Yaranýn aþktan bedenimdekinin Kesikten Olduðunu öðrendiyse aynalar Ýþte o vakit kaybettim seni Ve hakikaten kýrýldý aynalar Çaldý seni gerçekler benden Yine yapa yalnýz kaldým Kahramanýn deðilim artýk Acizim gözünde senin Ne vakit bir gerçek girdiyse araya O vakit huzur bozar aynalar Þimdi ben aynalara yara/ma Ve hayata küstüm artýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.