çingene kahkahası
Akþam olunca göðsüne dolgun kadýnlar çoðalýr
ayakkabý giyen ölülerin yürüdüðü ýssýz kara parçasýnda...
Saat anason vurduðunda çalýnýr sýcak müzik…
Damar damar iþlenmiþ beden soyunur ayrýntýsýnda þeytanýn
deliksiz uyku kadýnsýz uykudur
salgýn hastalýk gibi eller dolanýr etrafýnda
gözbebekleri pastoral zevkle renklenmiþ
þarký söylemek isteyen menekþe solgunu yüzde açýlýr yalnýz aðýz
ve baþka bir aðýz örter diðer aðýzý
çan sesinde titrer eski kýta
kan sýçramýþ topraktan paçalarýma
silah gölgesinde memleketin yollarý
ve açýz, diyor hep birden sesine doygun boðazlar,
ve açýz
ve açýz
dünyanýn son kadýnýný paylaþýyor
akþamýn yakut süngüsünde kýrmýzý güneþler
beni ölüm tutuyor, ya seni?
En iyi iþtah açýcý kadýndýr ve son yemek ayný kadýnýn elinden gelir…
Bir þiirin son dizesinde patlar nepal
parmaklara bulaþýr kýrmýzý mürekkep
Enseden tutulmuþ, taþýnmýþýz bir yere
Býçaklar bileniyor baþucumda
gaz solumak istiyorsan parka git.
Saat Anadolu buçuðu ve ben bir manzaraya bakýyorum
ya da manzara bana bakýyor gözlerimden.
Ýstanbul’da karanlýðýn en kalabalýk saatinde
vapurlar çekiyor karþýdan karþýya sevdalarý
Ýstanbul’da karanlýðýn en kalabalýk saatinde
sokak baþýnda bekliyor dilenci
ayaklarý çýplak, ayný zamanda giyinik kadýnlar
dans ediyor barýn zemin katýnda
Ýstanbul’da karanlýðýn en kalabalýk saatinde
ölüme yakýn yürüyüþe çýkýyorlar
parklarda yuvalanmýþ þekilsiz gölgeler misali
ölü muamelesi görenler yaþamaya çalýþýyor
erime baþladýðýnda, solukta kaynar son istek
tuttuðun altýn olmasýn, insan olsun, diyenler sessizce azalýrken
Ýstanbul’da karanlýðýn en kalabalýk saatinde patlýyor
çingene kahkahasý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.