kumarýnda döner zarým ölüme aþk öpücüðü kadar tedirginim ilk konacak gibi dudaklarýna dudaklarým dönüyor Revolver bir kuþ gibi konacak çelik týrnaklarý ile beynime seviþecek kalem kaðýt þiir olacak her þey özü ateþe düþen pervane kan yanacak mýsralar eþkal vermeyecek i mgecikler seni körleyip sýkýþtýracaðým kundaðýna ölümün bulmak için herkes þiir yürekli sen giz olacaksýn
nede olsa hayat benden hep büyük zar attý bir duyguya ölmek, þiir yazmak ayný kadavranýn artýðý ben gökyüzüyüm sen solgun kanlý bir sayfaya mahkum okunan her dilde ayrý acýlarla imha edileceksin ben otopsilerde yaþayan gözlerimle çelik oyuðu yuvalarýný sýcak tutarak kuþlarý bekleyeceðim sen þiirden izinsiz ölemeyeceksin
ben özgürüm artýk kuþlar uçtu boþ duvara bakan gözlerimde karanlýk göz izimsin
isimsizim gökyüzüyüm ölü bulutta asýlý duran gözyaþýyým uçtu sözlerim cenazeyim...
K.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
pastav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.