Gün deðil, ay deðil, yýllar pusatsýz Acý rüzgarlarda geceler aysýz Gök kubbe kendi çýðlýðýnda sessiz bir sancý Hayatýn yoksunluðunda Yoksunluk nicelerine gebe.
Hayat kelepçe vurdu geçmiþe geleceðe Titredi toprak, soldu bütün çiçekler Hayaller almýþ baþýný gitmiþ Bilinmeyen yerlerde Umutlar yönünü þaþýrmýþ avare.
Ferman iþliyor sorgusuz sualsiz Tüm masumiyetler bayraðýný çekmiþ Yer gök þahit beyazýn savunmasýzlýðýna.
Yaðmur hýçkýrýyor hayatýn kelepçesinde Çöl akþamlarda bir kara bulut mülteci düþler Söylenmeyen sözler bir uçurum kýyýsý Satýrlardan satýr, cümlelerden cümle Kimi zaman bir avuç mutluluk, çoðu mutsuzluk.
Gecenin ýslýðýnda bir kördüðüm hayatýn kelepçesi Eriyen zamanlarda tuhaf bir teslimiyet Örselenmiþ hayaller zamansýzlýða hedef Her çýðlýðým da tutuþan yýldýzlar sönük Yýldýzlar ülkesi uzak.
Ýnançlarýn yüreðinde þimdi hayatýn kelepçesi Günler mi bitti yoksa geceler mi ? Seferi yok son trenin Kesildi dönüþ biletleri Hayat kelepçe vurdu Ölüm bile üþüdü.
Eyvallah.
Yüksel Beyocaktan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.