Devrim polislerine göre bir þaire benzemek suçtu sevgilim
iþkence aletleri haksýz eleþtiri olunca hayatýn
susmak en çok bize yakýþýyordu ya, biz susunca
birçok kadýnla seviþiyordu ölümler
uzaðýmýzda çocuklar ölüyordu,
açlýktan, savaþtan, yalnýzlýktan
uzaðýmýz dil oluyordu dört duvarýný sayfa yaptýðýmýz odalarda
biz aðladýðýmýzda insanlýk suçu iþliyorduk
adamlýk kurþuna diziliyordu þövale sehpalarda
þiir silah kokuyordu, dudaklarýn ise apayrý çalýyordu ýslýðý
sýnýrlarýnýn ötesine geçmekle yargýlanýyordun
senin sýnýrlarýnýn ötesinde aklanýyordu tüm yalnýzlýklar
zavallýlýkla, acýmasýzlýk arasýnda yolcu taþýyordu trenler
tünellerine her girdiðimizde annelerimizin avuçlarýný sýkýyorduk
hâlâ muhtaçtýk o ince ruhlara, belki de tek bildiðimiz faþizanlýk
o ince ruhlarýn yapraklarýna dahi sonbahar þiirleri yazýlmasýndý
ki töreleriyle, cinayetleriyle, çocuk gelinleriyle yazýldý
bakma bir bahçede nadide çiçek olmak zordur her zaman
þimdi ben senin bu güzelliðine toprak olmasaydým
sana haksýzlýk yapardým
aþkla yaðmuru bekleyen çocuklar gibiyiz artýk
benzemenin ötesinde bir mahallede top peþinde koþuyoruz hepimiz
sen o bahçenin içinden bizi izliyorsun
biliyorsun ne kadar çok sevdiðimi
pencere camlarýnýn kýrýlmasýný
sonrasýnda elma þekerine hevesli senli özlemleri içimde susturmayý
ekmek karnesinde ise birçok dersimiz hep zayýftý
sen güzeldin ya, senin güzel olmandý biraz da temiz kalmýþlýðýmýz
hadi len oradan diyesim vardý hep
yani hakaret edesim vardý göðün altýnda
tellere yýllardýr takýlý kalmýþ susan uçurtmalara,
o çocuklar terk edince anladým ülkelerini,
büyümeye yetim kalmýþlardý, uçmaya yetim kalmýþ uçurtmalar gibi
bu yüzden duyarlý olmak
hani elinde þarap kadehiyle, ya da elinde kutsal bir kitapla fark etmez
çocuklar için yola çýktýk biz, belki de yolda kaldýk
ama en azýndan denedik deðil mi ?
bu emeðin tadý bir baþkadýr
bütün kahramanlýklar üç beþ insaný kurtarmakla baþlar sanýlýr
aslýnda bütün kahramanlýklar bunu düþünmekle de baþlarý yazdýk
gözyaþlarýmýzý, hüzünlerimizi masal gibi anlattýk
iþte bu yüzden de güzelsin bende
iþte bu yüzden umuda dair kelimelerimiz aþk renklidir, özlem renklidir
bütün tanrýsal yorumlu hükümlerden ayýrýyorum seni böylelikle
iþte sana bunlarý yazmasaydým
tüm anlattýklarýmýzla hissettiðimiz aþka da haksýzlýk yapardým
içimizin hüzünlerine yapýlan haksýzlýklar ise önemli deðil
sen güzeldin ya, sen güzel kaldýn ya hiç önemli deðil...
.