Ýki gözüm kör olsun yalaným varsa eðer
Senden baþka kimseye dokunmadý bu eller
Ne mazide ne þimdi hala ilk günkü gibi
O müstesna aþk ile yanarým dünkü gibi
Kýsa anda yokluðun dahi bana tuzakken
Nasýl olur bilemem gittiðin yol uzakken
Sýrf biz varýz hissiyle oynatýp o taþlarý
Geçmiþi kucaklarým kaldýrýp ayyaþlarý
Ayrýlýk þarabýný zemzem deyip içerken
Bir avuç kül olurdum yüreðimden geçerken
Hasretin cilvesiyle yeniden kora dönüp
Onlarca kez yanardým tek vücut nara dönüp
Efkâr bendini aþýp yüreðime sýðmazsa
Ki mecâlsiz halime güneþ bile doðmazsa
Umuda umutlanmak olacak iþ mi söyle
Hariçten gazel olup okumak kolay öyle.
Kalbimi yuvasýndan çýkarýp da bakarsan
Onun gibi kan kusup bir de içe akarsan
Vallahi de kahrýndan o lahzada ölürsün
Billahi dayanamaz bir defada ölürsün
Çok þükür nefreti de aþký da sende tattým
Bülbüle gülü deðil, seni sorup arattým
Mümkün mü özlememek sevdalý bakýþýný
Diyorken seyreylerim kaderin akýþýný...
17 Aðustos 2013 / NÜS