sessiz film
bir kelime
en iyisi sen, bu akþamý bekle…
gölgedeydi
ama birden her þey güneþ gibi bir hal aldý
kaba, þiddetli ve acýmasýz
hareketleri kesik kesik
öpüþleri uzun
gizemli tutkulu
bir ölüm öpücüðünde kaynaþmýþ
iki yalnýz dudak
sevgilinden gizli gizli beni düþünsen de
bak þehir bambaþka alemlerde
düþünme sen þimdi bunlarý
derin mevzu aðzýnda yalanan yalan
aðýr aðýr gençleþmekte kainatý yýrtan avaz
çiçeklerin içi ile hafýza
kan gölüne döndü döndü cinayete
ne kadar çok konuþursan
o hýzla boþalýyor kan
ay ýþýðý süründüðü yerden kalkýp iki ayaðý üzerine
uluya uluya yýrttý beyaz gömleðini kabaran göðsüyle
mesaisi biten bir aþk gibi memleket
þimdi herkes sevdiðinin yanýna gidecek
her kýpýrtýyý sevgili sanýyoruz ya, üzülüyor insan
düþünme sen þimdi bunlarý
derin mevzu aþk’a kýpraþan her uzvun
inci dizili ezanlarýn sabahýnda
yarým bir gülüþ
ayýplardan kalan bayramlarý öpüyor
aðlamaya müsait ruhun sürttükçe dili
kalbinde bir nefret hali
sözlerin býrakýldýðý yeminler
kitapsýz diline inerken
tanrý, kelâmý ile besliyor gövdemi
iþte o vakit güneþ de sana tutulur ay da
acý bana
düþünme sen þimdi bunlarý
derin mevzu bu ACI tutulmasý…
alicengizoyunu
(…acý bu ya, ne kadar sürer ki!... hem benim okyanuslarýmdan sana benzer çok Akdeniz geçti…)