AŞK..

Belkide ihtiyacýmýz olan tek þeydi yalnýzlýk..
Ikimizinde ayrý ayrý pencere kenarlarýndan izlediði,
Ama ikimizinde ayný gökyüzünü gördüðü gözlerdi aþk..
Tutkunu olduðumuz alýþkanlýklarýmýz, belkide kendi zihin oyunlarýmýzdan ibaretti..
Kalplerimize çelme çakan ümitsizliklerimiz, sabýrsýzlýklarýmýz,
Kimbilir belkide yarýnlarýmýzdý..
Hep yazdýðým ama sonradan üzerini karaladýðým sözlerdi belkide seni seviyorum’dan ziyade sana anlatmak istediklerim..
Bir aðaç altýnda beraber ýslanmak,
Bir uykuya kapýlýp düþlerde kaybolmak,
Çaresiz kaldýðýmda aþkýna sýðýnmak..
Kim bilir belkide yokluk içinde varlýk, son nefeste bir ferahlýk,
Belkide yalnýzlýðýn içinde hapsolmuþ bir yalnýzlýk..
Hani bitmez dediðimiz,
Sevince daha da güçlenir dediðimiz,
Kimsenin karýþamayacaðý, ýsýrganlarýn içinde güller bitiren, yaðmura inat güneþi getiren..
Hani olmaz dediðimiz þeyleri karþýmýza diken þeydi belkide sevdamýz..
Herkesin bildiði ama göremediði,
Kalbini ýsýttýgý ama dokunamadýðý,
Kimi zaman söylemeye bile utandýðý,
Bir sözden ibaretti sadece aþk diye yaþadýðýmýz...

Enes Gökhan
Sosyal Medyada Paylaşın: