Vakti geldi.. Çok geç kalýnmýþ bir harcanýþýn dönüm noktasýndayým. Çehremi hüzün gölgemi afakanlar basmýþ.. Üzerime yaðýyor beddualar.. Bir feryat ki kopuyor can bedenden.. Aminler uçuþuyor tepemde.. Lakin saðýr kalmýþ feryatlarým.. Ne çare.. Göz bebeklerime hapsolmuþ dünya.. Kelepçelemiþim yýldýzlarý sýra sýra ellerime.. Meydan okuyorum ölüme.. Ýntihar süsü verip imtihan ediyorum umutlarýmý.. Ne kadar duygu varsa içimde kapýnýn arkasýnda býraktým.. Yaþandý ve bitti.. Hiç olmamýþ gibi.. Bir nefes kadar uzun bir ömür kadar kýsa.. Yazdýklarýmýn hepsi doðru aslýnda, Senin gördüklerin ise birer rüya..
>>gkn <<
Sosyal Medyada Paylaşın:
Enes Gökhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.