telaþlý kuþlar önlerine çýkan ilk yere konarlar
hep konacaklar
benim tekelimde deðil þehrin mavisi
sadece senin tesellin
bundan sonra tüm olacaklar...
I.
etinden kopan merhamet
usulca bir günahý perdeler
yýrtýlmýþtýr aþk
paçavrasý kendi renginde
bir isyaný si mgeler
buruþurken nefesim kalbinle
elleri terli bir hevesim
bunu da böyle bil
bir kal iki git
sýkýca kavra ruhumu
ve þimdi eðil kulaðýma en sevdiðin þarkýyý fýsýlda
/besame mucho/
II..
yanlýþ sesin elimin arka yüzü
yanmýþ tenin elimin ön yüzü
dudaklarýn koynumda yüz görümlüðü
biriktirilmiþ bakýþlara deðen
deðersiz bir hasret ýþýltýsýnda
kývamýný kazanýyor
kazanmayý bilmeyen aþk
ölmeye benzer hayatýmla
bir sev iki sevme
sýkýca kavra intiharýmý
ayrýlýrken eðilmek fiili býrakýyorum belki de
/eðil(me)/
III…
tam da aðzýnda koparýlmayý bekleyen güle kanmýþken
adýmlarýný karýþtýrýyorsun
mahcup bakýþlarýmýn
dikeni dilinde saklanmýþ
ihanet ve nefretle
öðrendim bu dansý
ki mümkün deðil baþka türlü
sende aþk’ýn adý
bir gel iki git
takip et aþk’ý
izini süren beni deðil belasýný buluyor
/ben benle kavga ediyorum, peki ama sana ne oluyor/
alicengizoyunu
(…bütün bu kopukluklarla karnýmý doyur. Durma! Bana, benden güzel çocuklar doður…)