emir verdim tek seveni de kalsa ölmeyecek kimse diyor tanrý
ölsem ölsem kendime ölürüm öldüðümü tanrý bile bilmez ama
dili zifir güneþin adýyla
anlamadýðým bir dilden konuþuyorsun
balkondan aya çekilmiþ gözlerine
baygýn baygýn bakarken
sýkýysa cümle içinde kullan beni
bak bakalým kaç bucakmýþ nefret
intikam ve sayende biriken bela
o yüzden seviþmek matruþkadýr
açtýkça baþka tenler çýkar
derinden çok derinden
bitpazarýndan üç kuruþa aldýðýn beþ gram gururunla
þom aðýzlý neyzenler eþliðinde
kýrkikindi kapýsýndan giren her ergen oynaþýna yaptýðýn gibi
gülüyorsun ya bana da
bir ihtimal sanýyorum o an
sarýlýyorsun
oysa sarýlmak çok güzel bir þey bu dünyaya ait olamaz
ve tabi sana da
o yüzden mutluluk oldum olasý kötü
huzursa o yüzden sinsi
herkes hediyelik biblo gibi giriyorsa yataða
sýfýr kilometre aþklarýn þatafatlý astarýndan
gürbüz sübyanlara dökündüðün gülsuyu sýzýyor
muska niyetine sýzýyor aþk romanlarýna bir sayfa
tüylerim severek büyürdü üç yerinde
alaturka taraçalarda
alafranga çalan dolunaya inatla
yerçekimine dahiliz biz
aþka deðil
býrakmýyorsun ki çarçur edelim
býrakmýyorsun ki iþtahla üfleyelim huylanan tüylerimize
o yüzden tercüme edilemez bir þeye dönüþürsek
ismimi sana býrakýp dönerim geldiðim yere
sadece ayrýlýktýr bizim bilip bileceðimiz tek terbiye
alicengizoyunu
(…ben beni sevmeni isterdim, kalkýp beni ezberleme…)