Saatler Sýrdaþým; can düþmaným Sabah ezanlarýnda Yelkovanýna asýlý kaldýðým Zehirlendiðim, öldüðüm Ruhuma sýzan akrebiyle...
Ey acýmasýz mendebur saatler! Yine Dile getireceksiniz ruhumu Ölü ölü Belli…
Ramak kalýyor bazen her þey Öylece kalmaya Yarým Eksik…
Oysa güneþi en çok isteyen benim Anamý da… Yoksa nasýl ýsýnacak! Sonbahar vurmuþken ömre Ýçimde titreyip duran O minicik serçe…
Korkunun ecele faydasý yok, biliyorum Ama korkuyorum da çoðalacak diye Onca insana raðmen Onca kâbusum Cinnet orkestrasý eþliðinde Ve sessiz çýðlýklarýmýn…
Onca insan diyorum, onca insan! Ölmek nedir bilmiyor Güneþsizlikten Anasýzlýktan… Bilmiyor da serencamlýðýn Nasýl bir kýyamet olduðunu Yürüdüðünü içimde Sesli sesli…
Ýtirazým yok! Elbette biliyorum Acýlar gibi Cinnetin de bana yakýþtýðýný Ama birazcýk nefes alsam Solusam doyasýya Gökkuþaðýnýn her rengini Kötü mü olur?
Bir þey deðil de Korkutuyor beni Kalacak diye her þey Yarým Eksik Ve koskoca bir hasretle…
Korkuyorsam Sebebi var! Hiçbir cinnet sebepsiz deðilken Ve sebepliyken tüm incinmiþliklerim Yürek aðrým, yaralarým Ýkiyüzlülere Çýkarcýlara Yalancýlara Sýrtýmdan vuranlara karþý Ýçimdeki gurbeti Sýlaya çevirecek Küçük de olsa Bir umudum var Aha þuramda! Daha soðumamýþ Nokta kadar yerde Derinde…
Dahasý, özlemim var Buðulu Sancýlý Ýniltili Say say bitmeyen Dünyaca özlem Gözlerime çökmüþ, gitmeyen!
Þimdi, sabah olsa Olsa da çekip gitse! Kapýmý yoklayýp duran O davetsiz misafir Uðuldayan gece…
Bir de Yârim gelse Olsa da gelse! Ve kapansa perde Muhteþem bir sonla…
S.Ün – 11.08.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Saadet Ün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.