Bir gözyaþý bulutu çöküverdi üstüme,
Anýlarýn yükünü çekemem sensiz, gitme!
Korumasýzým Tanrým, boþalmasýn bu bulut,
Bir umut ver ne olur, hayat veren bir umut.
Kýrk yýldýr hep seninle baþladý sabahlarým,
Seninle dualarým, düþlerim, günahlarým.
Beni böyle umarsýz bir sensizliðe itme,
Dönüþü yok bu yolun, gitme, ne olur gitme! ...
Ünal Beþkese (1997)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.