AÇELYA

.......................... Sihrin elleri kalbime dokunduðunda

Sen yaðmur gibi yaðdýn gökyüzümden Açelya...................



Kuru yapraklarýn yurdunda kokluyorum çiçekleri
Diðerlerinden ayrý gezen bir açelya buluyorum
Dokunuyorum yapraklarýndaki sevgÝye
Ürküyor bir ceylan gibi, þiirler okuyor gözleri...




Yanýna oturuyorum rüzgara karþý
Ýkimizde üþür gibiyiz hafiften
Bir elimle dokunuyorum yapraklarýna
Titrek sesinde yaþýyorum sabahý





Açelya koynunda besliyor kelebekler
Sessizlik içinde geçiriyor ömrünü...
Onun yapraklarýnda, dualar, besmeleler!
Gökyüzüne açýyor yalvaran yapraklarýný






Bir anne buluyorum onun kokusunda
Bir anne kuþun kanatlarýný
Anne sýcaklýðý var renginde, bakýþlarýnda...
Açelya!
Seni bulduðum yerde
Açar mýyým bende?
Açar mýyým senin gibi keþfedilmemiþ dünyalara...







Aþk bulur mu beni?
Bulur muyum mutluluk kýrýntýlarýný
Cebime alabilir miyim az?
Ben de doysam þu meþhur þefkatli kollara...
Açelya
Daðýldým aslýnda biraz!
Uykunun kýskacýndan kurtulmak istiyorum
Rüyalarýmda ikamet eden karabasanlardan
Ufalsam da girsem yanýbaþýna
Sana sarýlsam Açelya
Üþüyorum!
Hava ayaz...






Açelya
Renk cümbüþü görüyorum sende inan
Sadece unutulduðunda solan!
Gökkuþaðýndan yaratýlan narin çiçek!
Sevdayý yüklenmiþsin omuzlarýna
Ruh doyuruyorsun
Tene dokunuyorsun
Aðlatýyorsun incecik!
Güldürüyorsun kahkahalarca....






Sularda nefes alýyorum seninle
Yalamozdan göz kýrpýyor bir eftelya
Saçlarý sarý
Gözleri ela...
Burnuma doluyor o anda ýtýr
Þiirler yazdýrýyor satýr satýr....






Gitar baþýnda aþýk gençleri görüyorum sonra
Ýçlerinde bende varým, onunla...
Maziye götürüyorsun beni
Bir anda!
Göz açýp kapayýncaya...



.......................... Senin izlerini bulduðumda

Ona da dokunacaðýmý hissetmiþtim Açelya...................


Açelya
Yaþanan her hayatýn kalbinden bir þeyler biliyor gibisin
Yollardaki ayak seslerinde attýðýnda kalplerin
Her gidiþin bir ah ile inlemesinde
Sofralarda AÞk ile bölünen ekmeklerin
Ve bazen israfa mahkum nefeslerin
Hepsinin
Söyleyemediklerimin
Aþka inancý yok mu sence de?
Aþk dilemiyor mu her yürek?
Sen Aþk için açmýyor musun mesela?
Adýn Aþk için Açelya deðil mi hatta?
Ben aþk için yaþadýðýma inansam da
Aþka küskünüm ayný zamanda...
Yine de açelya
YÝnede
Aþk diye aðlýyorum en sonunda
Aþktan bile caným yanýnca
Yerden yere de vursa
Yine kollarýmý açýp Aþka koþuyorum ben
Annesine koþan bir çocuk gibi mesela.....

Sosyal Medyada Paylaşın: