DİLSİZ ŞİİR

DÝLSÝZ ÞÝÝR
Kaç þiir caným çekti bugün,
Kaç sayfaya damladý mürekkebim bilemezsin.
Dilsiz bir þiirdim.
Öyle süslü kelimelerim yoktu benim,
Konuþmadan da seninle anlaþabilirim...

Çok isterdim hafýzandan silinmeyi,
Bütün kelimeleri tükettim,
Üç dört bent deðildim,
Bitince gideyim...
Sahi sen de unutabildin mi?

Gece yarýlarýnda uykusuz kalacak kadar aþýk bir þiirdim.
Sýrf sen üzülme diye kafiyeleri bile bölmedim,
Ben ayrýlýðý sözlüklerden silerdim,
Sen de beni sevseydin…

Çok sevdiðim için seni, vedalarý hecelere bölüþtürüp gittim...
Arkandan yarým kafiye gibiydim,
Sesim çýkmazdý sesli harfimdin…

Þimdi aruzun bir kalýbý kalbim,
Seni sevdiðim zaman güzel kafiyelerim,
Beni sevmediðin zaman ayrý ayrý hecelerim,
Ne zaman kendimi sana teslim etsem ,
Dilsiz bir þiirim...

Anladýn mý peki beni sevgili?
Öyle yaramazlýk edip gitmedim,
Geceleri hayallerini çalýp,
Suçu aþka yüklemedim.

Þimdi ister sevdi de ister sevmedin,
Ýster heceleyerek oku ayrýlýðý,
Ýstersen bölüþtür acýlarý,
Ýster beni çýkar istersen yarýnlarý…
Þunu çok iyi bil,
Üç dört dizelik bir kýta deðilim,
Ben uzun bir þiirim…

Sahi sende beni okuyabildin mi?
Ben seni çok güzel yazdým sevgili,
Kalemim bile ayrýlýðý yazamadý gitti,
Bende dilsiz kaldým sen gideli,
Þiirlerim susmuþ çok mu ki?






Sosyal Medyada Paylaşın: