AMOR

Siluetin, cereyan ediyor kirpiklerimde.
Yokken sen! Düþersin gözlerime, yüreðime…
Dalgalar halinde gelir ya deniz, sürüklercesine,
Biterim geçmiþin seyrinde, unutur giderim…

Esrarýna, dökülür yüreðimdeki zahir.
Zerre olsa da kayalar, aþýlmaz hep dik.
Dudaklarýnda çoðalýr azalarým, gün görmeden erir.
Kayýp serseriyi oynardým, bildiklerim, senden sonra hep yitik.

Ramak kalmýþ, koparýlmamýþ çiçeðe benzeyen ellerini,
Betimlenmemiþ karanlýkta, sere serpe avuçlarýma dikmeye…
Susmakta azalarýn omzumda, içli izlerken beni,
Can suyu ‘’ben’’ ve bir yudum ‘’sen’’ dökerdim o vakit…

Araf’tayým! Gömülmüþ, adým yazýlý cihanda yok makber.
Teneþir kabul etmez! Fermanýmdýr, yüreðine yatýr beni.
Kabristana küsmüþ bedenim, gözlerinde yýkanmayý bekler.
Ýllaki olacaksa kefen, sen sar! Sendeki bu beden… Yeter…

Pay-ý tahtýna eriþemedim, çýðlýklarým bile yetersiz.
Zulamda ‘’sen’’ saklarken, naralarýmýn adý bile sendin.
Belki hiç benim olmayacaksýn! Aciz kelimeler, yersiz…
Unutma! Seni farklý yapan, benim sende gördüklerimdin…

ÞAÝR MEÞRU/ HIÇKIRAN MÜREKKEP KÝTABINDAN...

(BU ÞÝÝRÝN ÞÝFRESÝDÝR...)
(‘’Siluetin Esrarýna Ramak/kalmýþ, Araftayým, Pay-ý tahtýna/eriþemedim…’’ )
Sosyal Medyada Paylaşın: