aşk ve olgunluk..

I-aþk düþerken yüreðimizin en nadide köþesine acýlarýyla geliyordu..

öyle ki bu acýlar bazen dayanýlmaz oluyordu.
bizi bir bocalamanýn içine sokup kendi öz kimliðimizden bile alýkoyuyordu.
Buna karþýlýk elbette bizde savunma mekanizmalarý geliþtirdik.
kendimizi ve kiþiliðimizi acýnýn içinde sürüklenen
bir bocalamadan çýkarmanýn en makbul görmüþ yolu olarak
teskin etmeyi seçtik.

ve bir psikolog edasýyla iç dünyamýzla konuþup
onu teselli etmenin stratejilerini geliþtirdik.
tabi bunu yapýnca zamanda akýp gidiyordu bir nehir misali.
yýllar sonra bugün yaþadýðýmýz acýlarýn olgunlaþtýðýný görüyoruz..
ve belkide bu süreç zarfýnda kendimize teselli vermenin dýþýnda
zamanýn ne kadar önemli olduðunu görür olduk.


Ve zaman bizi olgunlaþtýrýyordu
her geçen gün
Olgunlaþan her acý bizi saplantýlý bir aþkýn
ruh hali/ yetinden çýkarýyor,



göveren ruhumuz ile birlikte
basireti ve iradeyi aþkýn önüne
bir barikat gibi koyup
bizi bu acýnýn içinden sýyýrýyordu..



þimdi yaþanan acýlarýn aynasýndan
geçmiþe bakarken,
yüzümde,gözlerimin içine deðen
anlamlý bir tebessüm oluþu veriyor.



ve tebessüm eden yüzümüzün içine
basiretli bir olgunluðun karýþtýðýný
bakan gözlerimizden anlýyorduk..



acýnýn renginin ne denli deðiþim kazandýðýný
artýk hiçbir þeyin eskisi gibi olmayacaðýný,
aþkýn belkide belleðimizde
yeni bir kimlik kazandýðýný görebiliyorduk.



Ve mutluyduk artýk bu süreçte
Çünkü acý bizden uzaktý artýk
ve en önemlisi bu dönüþüm
onu kontrol altýnda tutmayý biliyordu.


Kýrþehir/aðustos 2013

Sosyal Medyada Paylaşın: