Cinselliðin buluþuyla çýktýk sokaklara
Yataklarýmýz meydanlara güvercin göðüydü
Eylemlerimizi o kadýnlar üzerinde planladýk
Devrimlerimiz devinimlerimizi öldürdüðünde
Ýçimizdeki katillerle tanýþtýk,
Ýçimizin katiliydi buluþmalarýmýz
Hadi çocuk bu silah senin dediler
Hadi çocuk bu töre senin unutma dediler
Hadi çocuk git vur dediler gökkuþaðýný
Yeltenmedim yaþamaya
Yaþatmamaya biçilmiþ rollerle sýktým kurþunu
pamuk ovalarýnda yokluða
sonra ölmesin
dikeni nasýr sebebi çiçekler diye
dua ettim gizliden tanrýya
aðalar sus derdi
babam kus derdi
annem seyrederdi o kadýnlarýn arasýnda kederi
kederliydi.
yeþermemiþ bir þiirin çiy nöbetlerinde
sürülüyordu parmaklara kýnalar
gecelerinde intihara teþebbüs eden büyüme yenilgileriydi
gerdek meyhaneleri
Adamýyýkdýr derdi adamlýðýn hayat
adamýyýkdýr sazlýklarýn körpe meydan dayaklarýna
aðzýmýz burnumuz kemik kokacaksa o felsefelerde
olmazdý kýrýlmaya lafýmýz gafýmýz,
ilik nakillerine kan nakillerine olmazdý itirazýmýz
büyüyen yanýk tenli çocuklara
kocayý meydanlarý yol göstermeden önce
ilimi irfaný tarif eden iþaretler görmenin
savaþýný verdik ýrkçýlýðýmýzla göremedik ya yenildik
güneþin bizleri terk ettiði þehirlerde
güneþin doðduðu þehirlerdeyse ikiyüzlülüðü terk ettik
sayfalarda insanlýðýn sayfalarýnda göremediðimiz
o çocuklarla büyüyememeyi devrim bilerek verdik
bütün kavgalarýmýzý
dostun dostu olarak deðil
doðrunun dostu olarak çektik kýlýçlarýmýzý
kanadýkça çevirdik sayfalarýmýzý
utanmanýn susmasýna ekledik son sözlerimizi
öldük yas tuttuk kalbimizde bir devlet yoktu
varsayýn ki kalbimiz de yoktu, o an
o aþk’a atacak yürek sesimizse en vicdansýz duygumuzdu
dönmedik evlerimize, çýkmadýk odalarýmýzdan
terk etmedik meydanlarý, sustuk sadece
gözlerimizi her kapadýðýmýzda
kan davalarýndan,
bir mezrada sýrasý bozulmuþ inek otlatmanýn
toplu cinayetlerine uzanan sesler duyarýz
gözlerimizi her kapattýðýmýzda
hüzünlenmelerimize sebep olan bu sebepsizliðe
yaþasýnlar yaþatsýnlar diye kardelenler býrakýrýz
sustuk sadece, susarýz , sadece…