adı umut

Nefesinin mahçup olduðu bir anda,
anladým sevmeyi...

tükenmiþliðin
verdiði o sakinliðin,
tanýktý yaþananlara


kalbim orman gibi beklerken yaðmuru
bir pýnardý köklerimdeki akan damara

yüreðim geçen zamanýn içindeki heyecana acýyordu
anlatmak istiyordum çamur yüzlü çocuksu gülüþümüzü

ayrýlýk gelecekten bize bakýp gözlerini kaçýrýrken
o kadar güzel gülüþüyormuþuz ki
mahçupmuþ ayrýlýk

nefes almak ayrýlýkta yutkunmakmýþ


bir ormandan bir aðaca yürümüþüz
bir aðaçla nefes alýyorum þimdi
tohumunu ben ekmedim
adý umut
Sosyal Medyada Paylaşın: