istanbul seninleyken

acý bir gülümseme ayrýlýklarýna dahi hasretim
öyle mahsunlaþtiki kalbim
gözyaþlarým her an kalbime amade

yýllanmýþ hasretimi açsan bir þiþede
gözlerin dolar bu çekirdek sarhoþluða

hayli oldu yanýna gelip heyecan yumaðýna sarmalanmayalý
adalara bakmaya demir atardýk deniz kokulu banklarda
parsel parsel kokunu içime iþlerdim
kokunu bedenimde hissedince günahsýz meleklerleydim

mavi gül ne kadarda yakýþýrdý mavi gömleðine
nasýlda yanardým gamzelerinin boþluðuna
bir rüya sanki aklýmýn ucunda
uyandým yoksun yanýmda

sarhoþ gezmiþim istanbulu seninleyken
martýlara yedirirdim bana yaptýðýn hamur iþlerini
senden kalan bir lokma bir sevgiye oruçluyum artýk


martýlarýn istanbula açlýðýný duyabiliyormusun
ikimizi çaðýrýyorlar
adalarý heyecanýmýzla
kartalý ayrýlýklarýmýzla
kadýköyü bir kavga bir barýþmamýzla
yakacýðý soðumaya yüz tutacak çay demi muhabbetimizle
ne zaman doyuracaðýz
bekliyoruz gelmeni

en çok ta sarýlmam özlemiþ seni

Sosyal Medyada Paylaşın: