Bir belâdýr; vasfolunmaz, vira aðrýr baþýmýz
Bunca yýldýr eziyetten hu çeker gardaþýmýz.
Bilinen þey, cebimizden beri olsa da fülus
Esaret zincirinin halkasý olmaz bu ulus.
Oncadýr tutsaðý olduk, þu rezil pespayenin
Ve peþinden ferasetsiz yürüdük boþ gayenin.
Ekþidik, öz mayamýzdan çok ödünler vererek
Hatamýz sonrasý küstük, hezimetler dererek.
Cürmümüz neydi; bilen yok, nicedir îmanýmýz?
Yolu þaþtýk, bu sebepten para etmez canýmýz.
Ki; bu yüzden dilimizden hezeyanlar taþýyor
Çaresiz bir yaradýr bizde, görenler kaþýyor.
Hem dýþardan hem içerden zül yýkarken kale’mi
Kimsesiz koydu zülâm, dalgalanan hür Alem’i.
Kan kýzýl renk tablolardan üþüyorken kucaðým
Apaçýk hâl, hafizemden düþüyor her bucaðým.
Bu savaþ; öncesi yok, öznesi; yoz nasranidir
Razý gelmek, yenilen her müminin hüsranýdýr.
Görmeyen gözlere her demde galip geldi hile
Uyuyan ukde yüzünden vataným çekti çile.
Fe’ilâtün / fe’ilâtün / fe’ilâtün / fe’ilün
29temmuz2013
Trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN