Alýn, kalýn urganla baðlayýp koyun ýrak
Biz ki göklerde remiz; zer-niþaný neyleriz
Henüz daha piþmedik, bizi sayýnýz çýrak
Dünya gözümüzde yok; ünü, þaný neyleriz
Çalýn, yalýn sözlerle yazýlmýþ o þarkýyý
Dinleyerek dolaþýn sevdayý kýyý kýyý
Kuþakta taþýmayýn paslanmýþsa çakýyý
Saplanýrsa yüreðe günü, aný neyleriz
Salýn, salýn ipini rüzgâra yelken açýn
Sularý yara yara karþý kýyýya geçin
Varýnca gözesine bir avuç alýn için
Bozulursa o denge dünü, caný neyleriz
Canlý, kanlý varlýðýn devamýnda hayýr var
Memleket topraðýnda bazý yerde bayýr var
Kimi yerde otlaklar yeþil yeþil çayýr var
Kuruyup solar ise önü, yaný neyleriz
Gezin, sezin iyice yapmadan bir kabahat
Bilin ki kusur eden dünyada görmez rahat
Ne kadar dinlense de edemez istirahat
Güneþi geçirmeyen gönü, taný neyleriz