ÖZLÜYORUM

Bazen, bir hüzün çöküyor ruhumun tam orta yerine,
Bazen de kýzýyorum sana, çok kýzýyorum.
Hakkýn yoktu diyorum, aðlýyorum,
Çok aðlýyorum...
Yokluðuna alýþamýyorum,
Yapamýyorum...
Dönüp, karýþtýrýyorum anýlarýmý þöyle bir,
Acýyorum...
Kanýyorum...
Kalbimi sýkýþtýrýyor bir deli fýrtýna zamansýz.
Yüreðim diyorum, dur, yapma!
Nâfile...
Çaresiz kalýyor yakarýþlarým.
Kalp bunu, hep yapýyor.
Her yýl, tam da bu günlerde, yaram açýlýyor.
Yokluðunun sancýsý, külleriyle doðuyor,
Hem nasýl þiddetli, hem nasýl hoyrat.
Geçer sandýðým o ilk gün kývranýþlarý,
Ve o ilk günün insaný sallayan sarsýntýsý...
Hele bir de ölümün, dinmez acýsý,
Özleyince,
Ne de yaman oluyor,
Zor oluyor...
Ýþte o an, dayanmanýn sýnýrlarý,
Tüm hatlarýyla, delip geçiyor.

Her sene böyle, tam da bu günlerde,
Ben hep, melankolik saatlerde,
Özlüyorum seni...
Hani bir de "Muti" deyiþin vardý ya,
Özletiyor iþte...

MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK
muti

Sosyal Medyada Paylaşın: