avuçlarýndaki ölü düþleri suya söyle samira
gem vur içini kundaklayan ateþe
ve ayýr uðuldayan nehrin tuzunu
tuzuna karýþtýðýn duvardan
acýný biliyorum
vahasýz bir çölü geçiyor ayaklarýn
güneþe uçuyor bir yaban güvercini
kulaklarýný deliyor taþlarýn iniltisi
biliyorum
alnýný son ölünün mezar taþýna yasla
dinle otlarýn feryadýný samira
onlar ki saydam bir hüzünle söyler
yalnýzlýðýn solgun ve esmer türküsünü
elinde bir tutam unutulma topraðý
aynanýn içinden geç, duraksama
kapansýn bir çað denizle tuz arasý
lekeli ten ve elinde kan taþý
geçti mi ýlgýn günahlarýnýn aðrýsý
dindi mi büyük sözlerin yamalý sýzýsý
kýrk tas su samira, kýrk tas su
zeytin daðý’nda seni yuðdu mu?
nevin koçoðlu